Forum stron o Galactick Football

falka

Niech mi też ktoś skradnie serce! Smile

to jest nieuczciwe:P albo jeszcze lepiej, niech ja komus skradne^^

no daalej^^ powiedz kto?? Very Happy

Browzy123

Trochę się wstydzę Embarassed

i wiem że pewnie i ta osoba spyta mnie kto jest ta osobą
Taki jush los dziewczyno, ciężko ci będzie znaleźć "tu" kogoś takiego, ale uwiesh mi ten ból nie jest aż tak przyjemny.
"Wyrwałaś mi serce, teraz mam wielką dziurę w piersi" słowa do [*****]*
* - osoba, nie myślcie że to wulgaryzm

falka

relax:D

liczba gwiazdek odpowiada liczbie liter?? xD

ja nie szukam nikogo^^ to była tylko refleksja nad życiem kobiety samotnej z wyboru:P

Browzy123

tu masz racje, gwiazdki oznaczają liczbę liter. jestes dość blisko rozwiązania, a jak ci się uda to napish mi na PW

falka

Następny odcinek^^ hope, you'll enjoy;)

-Aarch, czy ty jesteś w stanie się z tego wytłumaczyć? –Dame Simbai była zwyczajne wściekła. –No proszę, pochwal się, co wymyśliłeś..
-O co ci właściwie chodzi, co? Powiedziałem, że chcę mieć kogoś na wymianę.. Jest dobra!
-Może i jest, ale na pewno nie w piłce nożnej! Aarch, czy ona ma chociaż opanowany oddech? -zapytała.
-Nie, ale jestem pewien, że to w niej siedzi..
-Aarch, miałeś do wyboru wiele zawodników, przecież wiem. Większość opanowała już fluxa. Ona nie ma jakiś idealnych warunków fizycznych do gry w football. A ze zdrowiem, to sam widzisz. Wybrałeś ją. I wcale się ze mną nie konsultowałeś.
-Nie muszę ci o wszystkim mówić, nie zauważyłaś tego? –Aarch był już bardzo wzburzony.
-Zastanów się dobrze, Aarch, zastanów się. Mam nadzieję, że ona okaże się faktycznie szczególna. Póki co, pozwolisz, że zajmę się swoimi zajęciami.
Dame Simbai wyszła. Była bardzo zdenerwowana, jeszcze długo idąc korytarzem mówiła pod nosem raczej mało pozytywne komentarze pod adresem Aarcha.
Micro-Ice stał nadal niezauważony obok drzwi.
Do pomieszczenia wszedł Clamp.
-Nie powiedziałeś jej? –zapytał.
-Jasne, że nie powiedziałem. Nic jej do tego.
-Zdajesz sobie z tego sprawę, że ona zacznie węszyć? –ciągnął Clamp.
-Niczego się nie dowie. Najgorsze jest to, że ona faktycznie nic nie umie. Rozumiesz, jak się wyda, że ona nic w sobie nie ma. Meta-flux musi wrócić, i to szybko. Postaraj się.
-Aarch, wiesz, że jestem twoim przyjacielem, ale znasz moje zdanie. Męczysz i ją i siebie. Dzieciaki lada dzień też zaczną coś podejrzewać. Jak ten wypadek przy transfuzji. Dobrze, że Rocket jej pomógł.
-Starczy, Clamp. Pójdę już do niej. –Aarch zwrócił się w stronę drzwi. Kiedy je mijał, Micro-Ice był już w swoim pokoju.

Rocket przytargał swoje łóżko do nowego pokoju. Towarzystwo Ahito i Thrana było dość komfortowe. A już na pewno lepsze niż zakrwawionej dziewczyny-niespodzianki. Pomyślał po raz kolejny o dzisiejszych wydarzeniach. O zmasakrowanym wręcz, nagim ciele. Rocket nie mógł przestać myśleć o dziewczynie. Z drugiej strony, miał dziwne uczucie, że dzisiejszy poranek nie powinien mieć miejsca. Nie mógł znieść myśli, że będzie zmuszony spotykać Unę codziennie, patrzeć na nią.
Zaczął się rozpakowywać. Gdy otworzył trzecią torbę, zrozumiał swój błąd. Zajrzał do środka: były w niej strzykawki, igły i dwukolorowe ampułki. Rocket naprawdę nie chciał wiedzieć, po co to wszystko Unie jest potrzebne. Zrozumiał tylko, że zawisła nad nim następna konieczność złożenia wizyty ‘nowej’.

To była ostatnie rzecz, na jaką miał ochotę.

Micro wpadł do pokoju jak z procy, zamykając drzwi głośnym walnięciem. ‘Myśl, myśl, MYŚL!’ zmuszał swój umysł do ciężkiej pracy. Chcą z powrotem mata-fluxa, chociaż wiedzą, jak szkodliwy i niebezpieczny może się okazać. Trzyma tą dziewczynę, chociaż sam przyznaje, że niczego nie umie. Dlaczego to robi? I co miał na myśli Clamp, mówiąc, że w ten sposób ją męczy. Nic z tego nie wynikało.
Postanowił iść z tym do Rocketa. To on jest tu kapitanem, i jak by nie patrzeć, to on zawsze wykazuje się trzeźwością umysłu.
Tak, pójdzie do Rocketa.

Rocket rozejrzał się po pokoju. Thrana nie było, ale Ahito szczęśliwym trafem nie spał.
-Ahito, gdybyś mógł mi pomóc.. Z reszta, chodź sam i zobacz... –zaczął.
Ahito podszedł, ale gdy ujrzał wnętrzność torby, cofnął się.
-Wziąłem to przez przypadek z jej pokoju.. – wyjaśnił Rocket.
-Myślisz, że ona, no wiesz.. bierze? –zapytał Ahito.
-Nie wiem, co o tym myśleć.. Najlepiej, jak jej to oddamy - zdecydował Rocket.
-Pewnie, ale myślę, że warto by o tym wspomnieć Aarchowi. Szczerość to podstawa.
-A słuchaj, nie oddałbyś jej tego? Nie zrozum mnie źle, ale jakoś nie mam ochoty się z nią widzieć.
-Jasne, jak to dla ciebie problem, mogę to zrobić.
Ahito zapiął torbę i ruszył w stronę drzwi.

-Una, uważaj na siebie, wiem, że teraz jest ci trudniej niż kiedykolwiek wcześniej.-powiedział Aarch. –Powinnaś się jednak postarać do nich zbliżyć, to może ci pomóc. Dzisiaj jest trening, postaraj się. Nie będę mógł cię wystawiać, jak będziesz najgorsza.

-Aarch, wiem, ale co ja poradzę? Minęło raptem trzydzieści dni a już się sypię. Wcześniej wytrzymałam aż czterysta. –odpowiedziała Una. –Wiesz, może nie warto tego wszystkiego przedłużać. Clamp ma rację, krzywdzimy się oboje.
-Una , nie możesz tak myśleć..
-Jestem uzależniona od tych wszystkich chemikaliów, co to za życie. Ten chłopak, Rocket widział jak wyglądam. Sama się sobą brzydzę. Tylko żałuję czasem, że tyle mnie ominie. Nie mam przyjaciół, nie mam przeszłości, ani przyszłości. Mam ciebie Aarch, ale to mi nie wystarcza.
-Una, ściągnij rękawiczkę, miejmy to za sobą… -powiedział cicho Aarch.

Ahito skulił się w sobie. Trochę wzruszyło go wyznanie Uny…ale sam nie wiedział, o czym rozmawia z trenerem. Wiedział tylko, że jest bardzo nieszczęśliwa. Za drzwiami usłyszał kroki. Zapukał szybko, by nie domyślili się, że podsłuchiwał.
Drzwi otworzył Aarch.
-Taak Ahito? –spojrzał podejrzliwie na chłopaka.
-Dzień dobry, trenerze, przyniosłem torbę, którą przez przypadek wziął Rocket… -Aarch wyrwał mu torbę z ręki. Był roztrzęsiony.
-Trening za piętnaście minut. Wszyscy. –spojrzał znacząco na Unę. Wyszedł zostawiając ich.
-Ee , nie myśl, że podsłuchiwałem, po prostu przez przypadek… -zaczął Ahito. Una wygadała na przerażoną.
-Tylko nic nikomu nie mów! –krzyknęła. Widać było, że sytuacja jest dla niej krępująca. Włączyła głośną muzykę.
-Słyszałem, że śpisz przy takiej… -zaczął Ahito. Dziewczyna spojrzała na niego z ze zdziwieniem. –Rocket mi powiedział. –Wyjaśnił.
-A ja słyszałam, że ty śpisz cały czas…
-Przy takiej bym nie mógł. – Ahito przecząco pokiwał głową. Był mile zaskoczony wyglądem Uny. W wersji pozbawionej skrzepów krwi wyglądała całkiem sympatycznie. W jej głosie nie było też tej złośliwości, z którą wypowiadała się wcześniej. Miła, choć dość blada buzia, schludnie uczesane, fioletowe włosy, duże, ale zmęczone zielone oczy. Zaokrąglone biodra. Niespodziewanie Una wzięła go za rękę.
-Chciałabym z tobą porozmawiać, po treningu. Może ci coś wytłumaczę, ale obiecaj, że nikomu nie powiesz ani słowa. To, o czym ja rozmawiałam z Aarchem, to ścisła tajemnica.
-Jasne, będzie mi bardzo miło…-odpowiedział chłopak. W piersiach poczuł ciepłe mrowienie. Było nieprzyjemne, ale nie chciał, by ustało.

Elmo

Una sie bierze za Ahito Very Happy

Ciekawe co będzie dalej Very Happy

falka

Bardzo lubię Ahito, i jakoś nie mogłam przeżyć, że jest o nim tak mało w serii^^ dlatego teraz będzie jedną z kluczowych postaci xD chyba...

Elmo

To mi sie zaczyna coraz bardziej podobać Very Happy

Ahito na pierwszym planie Smile

Fajnie by było Wink

Pulka

No cóż mogę więcej powiedzieć niż: Jest jak zwykle niesamowity!! Po prostu...yyhhhh...super!!!!! Jak zwykle czekam z dużą niecierpliwością Wink

Był taki cytat...zraz...o!
Wcześniej wytrzymałam aż czterysta.
To [nie wiem czemu] pomyślałam, że ona może mieć 400 lat Embarassed

głupie!!!
Chyba aż tak bardzo chcę wiedzieć ile ma lat...

Pewnie za bardzo jestem...yyy...no nie ważne!
Chyba mnie ponosi... Embarassed

falka

fajnie by było, i będzie:)

tzn, mam nadzieję xD teraz pracuję nad czymś extra^^ postanowiłam dodać opowiadaniu troszkę smaczku i... nie wiem, czy efekt was nie odstraszy;)
Pracuję właśnie nad pierwszą w moim życiu (literacką) sceną miłosną. Chociaż wcale bym nie chciała, żeby wyszedł z tego romans, nie, wcale!

co wy na to?? xP

Pulka - 400 dni xD aż tak stara nie jest, a wręcz przeciwnie^^

Pulka

Tak, tak...wiem...po prostu zamarzyłam o opowiadaniu fantasy Wink

Elmo

Ja poprostu czekam na dalszy ciąg opowiadania. A czy będzie to romans czy nie to już od Ciebie zależy Wink

falka

mhm.. nie no chodziło mi o to, że mam aż koło trzech czytalników (jupi!) i dlatego chciałabym dostosować w dużej mierze to co piszę właśnie do was^^ powiecie 'nie romansowi', to dam na luz, chcecie wiecej np o D'Joku, to napisze więcej. itp.

Ale o Ahito będzie bez względu na nic^^

Browzy123

Jest super, ten dramatyzm, romantyzm(częściwoy) i niespodzianki. Masz u mnie wielką 6+, oczywiście Polską 6 a nie Niemiecka Laughing

.
P.S.: Czekam na następne i powodzenia.

P.S.2:

Marti

chile tu nie zagladalm ale opowiadanie jest super bardzo ardzo mi sie podoba i bede je czytac na bierzaco napewno. A co do tego co bym chciala to mozez cos wiecej o Mei i D'Joku uwielbiam ich.